Dingin dingin kar yağıyor
Petrograd sokakları kar
Yer beyaz, gök beyaz
Her yan, her taraf kar
Beyaz Petrograd’ın üzerine kızıl yıldız düşüyor
Bu gece soğuk işlemiyor insanın içine
Rüzgâr soğuğu da alıp gitmiş Petrograd’dan
Petrograd’da burjuvalar
Petrograd’da soylular
kontlar, kontesler
hanımlar ve beyler gece ziyafetinden dönüyorlar
Konteslerin ağır siyah kürkleri karları süpürüyor
Kızıl Müfrezeden işçi İvan:
Bekleyin diyor
az daha bekleyin!
Yürüyün yumuşak karlarda
ve azarlayın uşaklarınızı…
Kontum, kontesim, hey görgüsüz burjuvam
tadını çıkartın gecenin
Varoluşunuzun son saati geliyor!
Bu gece dürülecek düzeninizin defteri
Şafak sökerken
tarihin yeleleri proletaryanın eline geçecek!
—
Petrograd’a kar yağıyor
Kızıl müfrezelerin ayak sesleri
Çarlık saraylarının duvarlarında yankılanıyor
Binlerce işçi ve asker
Ellerinde tüfekleriyle şehre sokuluyorlar
Ağır çizmelerini usulca basıp karlara mevzi alıyorlar
Hükümet binaları sarıldı…
Petrograd’a kar yağıyor
Saat sabaha karşı dört suları
İşçi Zorin sevinçle haykırıyor:
“Harekete geçtik
Hükümet binaları düştü
Bakanları tutukladık”
Havadis var Bolşevik karargâhı Smolni’ye
Junkerler Neva üzerindeki köprüleri açmışlar
Karşı-devrim silah kuşanmış!
Karargâh Smolni beyaz örtüye bürünmüş
Geceye inat pırıl pırıl parlıyor
Smolni bir arı kovanı
Geleceği doğuran ebeler işbaşında
Devrim buradan yönetiliyor
Devrimin karargâhına havadisler düşüyor
Kronştadlı bahriyeliler Junkerleri püskürtmüş…
—
Tan vakti
Gece çoktan geride kaldı
Petrograd’da kar durdu
Karın yerini ıslak ve puslu bir hava aldı
Süngülü askerler haykırıyorlar:
Artık hükümet kalmadı, Kerenski kaçtı!
Burjuvalar, soylular, generaller ve bilcümle egemen sınıf şaşkın!
Menşevikler, Sosyal Devrimciler, Kadetler şaşkın!
Öfkeden kuduruyorlar
Birkaç saat ömür biçiyorlar devrime
Küçümsüyorlar işçi devrimini
Ama devrim işçilerin ellerinde yükseliyor, genişliyor
Gevezeliklere aldırmıyor Bolşevikler
Lenin ve Troçki kaya gibi sert ve kararlı
Uzlaşma yok, zafer proletaryanın!
İşçi ve Asker Sovyetleri Kongresi ilan ediyor:
“Son dâva kesin olarak gerçekleşmiştir”
—
Cepheden haberler geliyor
Askerler Sovyet iktidarını tanıyor
Devrim yayılıyor ve pekişiyor
—
Sovyet Kongresi…
26 Ekim, saat 20.40
Kısa boylu
sağlam yapılı bir adam
Çıplak ve çıkıntılı bir kafası var
Gözleri küçük
burnu kalkık
Ağzı ince bir adam
Yıpranmış elbiseleriyle kongre salonuna süzülüyor
Alkış tufanı eşliğinde kürsüye yürüyor Lenin
Mermer sütunlara çarpan sözleri çın çın ötüyor
Metal gibi soğuk ve katı bu sözler
“Şimdi işimiz sosyalist düzeni kurmak…”
Salondakiler donmuş adeta
Mermer sütunların bir parçası şimdi onlar
Tarih nehrinin yatağı
bu basit sözlerle kesin olarak değişiyor
Lenin’in ağzından çıkan her söz bir kurşun
İlk iş barışı gerçekleştirmek:
İlhak yok!
Tazminat yok!
Barış, Ekmek, Toprak!
Halklara özgürlük!
Salon alkıştan çınlıyor
Kahırlı yüzler gözyaşlarıyla ıslanıyor
Alkış sesleri duvarları aşıp sokağa taşıyor
—
İşçi müfrezeleri
Kadınlar ve erkekler
Silah elde şarkı söylüyorlar:
Baskıcı ve despot Rusya!
Halklar hapishanesi Rusya!
Hey örümcek kafalı Çarların Rusya’sı!
Hey burjuva Rusya!
Yıkıldın işte bak!
Yerle yeksan oldun
Atıldın tarihin çöplüğüne
Ne Kazakların kaldı ne de kanlı çizmelerin
Ne kamçın kaldı ne de hapishanelerin
Ne sömürü kaldı ne de kölelik
İşçi kanıyla sulanmış meydanlarda şimdi
Kızıl bayraklar göndere çekiliyor
Güneş yeniden doğuyor
Ve Lenin’in ordusu geleceğe yürüyor!
25 Ekim 2006
